Study title

De geïnterviewde maakt deel uit van de ervaringsgemeenschap van kloosterzusters (de Tilburgse Zusters van Liefde) die ondanks een gedeelde kloostercultuur (vaste dagorde en tijdstippen voor alles, vaste zwijguren en stipte gehoorzaamheid) in de verschillende huizen van de congregatie de oorlog verschillend hebben beleefd.Zuster Adrie trad in oktober 1940 in bij de Zusters van Liefde en werd daar keukenzuster, eerst in het moederhuis en vanaf mei 1942 in Made, een klooster met een internaat, een ‘oude mannen- en vrouwenafdeling’ en kostmensen. Ze werd er hoofd van de keuken. Ze hadden een eigen groentetuin en slachtten illegaal af en toe een koe of varken. In het patronaat naast hen zaten Duitsers, met wie ze haar keuken moest delen. Dat er onderduikers waren voor wie ook voedsel bereid werd, moest ze voor hen verborgen houden. Eind 1943 en 1944 lagen ze in de vuurlinie. Toen werd er een lazaret in hun huis gemaakt. De zusters moesten mee helpen de gewonden te verzorgen. Die laatste periode was het leven heel ongeregeld en kwam er van een dagorde en het gezamenlijke gebed weinig meer terecht.Deel 100:01:00 - Zr. Adrie vertelt over haar achtergronden. Ze was de jongste van een groot boerengezin uit Dussen, waarvan de moeder jong stierf bij de geboorte van het tiende kind.00:06:00 - In Dussen zag ze, tijdens het werken op het land, in mei 1940 de parachutisten landen.00:09:02 - Toen ze in oktober 1940 intrad bij de Zusters van Liefde in Tilburg was het daar al weer veel rustiger. Ze werd keukenzuster.00:12:06 - In 1942 begon in het moederhuis het voedsel schaarser te worden. Van horen zeggen weet ze dat er onderduikers in het kloostercomplex zaten.00:14:54 - Mei 1942 werd ze naar Made overgeplaatst, waar zo’n driehonderd mensen woonden (zusters, bejaarden en kinderen).00:17:59 – Midden 1943 werd het klooster tot lazaret gemaakt en kregen ze Duitsers in een deel van het huis. De zusters moesten meehelpen de gewonden te verzorgen, wat het kloosterleven enorm...