Study title

Kees Princen wil middels het interview zijn ervaringen kwijt over zijn uitzending maar vooral vertellen over het optreden van zijn oudere broer Poncke Princen met wie hij samen in Nederlands-Indië zat. Achteraf schaamt hij zich dat hij in de oorlog mensen heeft doodgeschoten. Hij betreurt het ook dat niemand van het Nederlandse leger ooit excuses heeft gemaakt. Met terugwerkende kracht heeft hij dan ook diep respect voor zijn broer die deserteerde. Door gesprekken met Poncke ging hij zich steeds meer beseffen dat hij in Nederlands-Indië aan de verkeerde kant vocht. Hij bewondert de daadkracht van zijn broer en leeft zelf verder met schuldgevoel en schaamte.